بررسی عبور عابران پیاده از مقطع عرضی راه های شهری از دیدگاه نظریه آشوب

پیاده روی به عنوان یکی از شیوه های حمل ونقل که میزان زیادی از جا به جایی ها در محیط های شهری را شامل می شود، دارای اهمیت بسیار است. این شیوه هم از لحاظ محیط زیستی و هم از نگاه سلامت جامعه مورد اهمیت و نظر برنامه ریزان برای تشویق مردم به استفاده ی هر چه بیشتر از آن است. ولیکن این شیوه به علت وجود شاخص های انسانی متعدد دارای ویژگی های بسیار پیچیده ای است و مطالعات و مدل سازی های رفتاری در رابطه با آن را بسیار پیچیده می نماید. از دیگر سو کشف پدیده ی آشوب که بیان می دارد بعضی از سیستم های غیرخطی و پویا که به شرایط اولیه متغیرهایش و یا مقدار پارامترهایش حساس می باشد و تغییر بسیار کم در آن ها باعث ایجاد تفاوت بسیار زیاد در نتیجه نهایی می گردد، توانسته است راه خود را برای توصیف مسائل حمل و نقل نیز باز نماید. هر چند از نظریه آشوب در حوزه های مانند تخصیص ترافیک استفاده شده است ولیکن هنوز نگاهی بر رفتار و مسائل عابران پیاده از این منظر نشده است. لذا در این پژوهش با استفاده از محیط نرم افزاری و نوشتن برنامه هایی برای شبیه سازی رفتار عابر پیاده با استفاده از مدل نیروهای اجتماعی هلبینگ سعی شد تا رفتار و ویژگی های حرکت عابر پیاده در عبور از عرض خیابان مورد بررسی و بحث قرار بگیرد. پس از مطالعه این نتیجه حاصل گردید که سرعت لحظه ای عابرپیاده در طی عرض خیابان در زمانی که فاصله اش با دیگر عابرین کمتر از 100 سانتی متر می شود دارای رفتار آشوبناک می باشد. وجود آشوب در سرعت لحظه ای باعث آشفتگی در مسیر حرکت عابران پیاده و در نتیجه ی آن باعث افزایش جابه جایی عابرین در این حالت می گردد. در نهایت راهکارهایی برای مدیریت و خروج از آشوب و ایجاد عملکرد بهتر سیستم بیان گردیده است.